Biogramy członków

Główny Inwentaryzator Muzeum Narodowego w Warszawie (od 2013). Członek Rady Programowej Fundacji GESSEL dla Muzeum Narodowego w Warszawie, Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Sztuki Nowoczesnej. W latach 2015-1016 członek Rady Muzeum Zamku w Baranowie Sandomierskim. Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (2004), Podyplomowego Studium Menedżerów Kultury w Szkole Głównej Handlowej (2015). Posiada uprawnienia trenera standardu SPECTRUM (2016), certyfikat PRINCE2 (2011). Współzałożyciel i członek Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych (PSIM). Zakres obowiązków w MNW: nadzór nad dokumentacją ewidencyjną, ruchem muzealiów, okresową kontrolą zbiorów, obsługą kwerend, prowadzenie dokumentacji nabytków, współpraca z organami ścigania, koordynacja projektów MNW w zakresie badań proweniencyjnych zbiorów (projekty prowadzone w ramach programu MKiDN „Badanie polskich strat wojennych”: 2017, 2018-2019, 2022-2023) oraz współudział w projekcie MNW-NID dotyczącym znakowania zbiorów („Analiza metod znakowania zabytków i muzealiów z wykorzystaniem technologii mikroznakowania”, od 2021).

Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz licznych szkoleń z zakresu profilaktyki konserwatorskiej, jak również prawa autorskiego oraz bezpieczeństwa i ochrony zbiorów. Od 1998 roku związana zawodowo z Zachętą – Narodową Galerią Sztuki – początkowo jako asystentka kuratorów, następnie w dziale edukacji; od 2005 roku Główna Inwentaryzatorka na nowo powołanym stanowisku, a w latach 2008-2020 roku kierowniczka Działu zbiorów i inwentarzy. Od 2021 roku pracuje w zespole Działu Zbiorów Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN jako kierowniczka Sekcji Ewidencji i Ruchu Zbiorów.

Kuratorka i współkuratorka pokazów z kolekcji Zachęty, m.in. Przed, Po i Pomiędzy. O decyzjach w konserwacji dzieł sztuki współczesnej, Bardzo różnie i bardzo dobrze. Grafiki z kolekcji Zachęty. Współautorka projektu To nie jest wystawa, którego założeniem była prezentacja zasad całościowej opieki nad dziełami sztuki współczesnej; współredaktorka książki O opiece nad kolekcją (2008), podsumowującej ten projekt. Współautorka pierwszej książki dla młodzieży o polskiej sztuce współczesnej Bardzo nam się podoba. Współczesna. Sztuka. Pytania (2015), a także Grafika polska w CBWA 1956-1971 – jednego z tomów z Serii naukowej Archiwum Zachęty. Zajmuje się całościową opieką nad obiektami w kolekcji oraz nad dziełami wypożyczanymi na wystawy czasowe. Jej główne zawodowe zainteresowanie to wdrażanie kompleksowej opieki nad dziełami sztuki współczesnej i popularyzacja standardów profilaktyki konserwatorskiej, szczególnie w instytucjach niemuzealnych.

Absolwentka Muzealnictwa i Zabytkoznawstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu oraz Museum und Ausstelung na Carl von Ossietzky Universität w Oldenburgu. W 2019 r. ukończyła podyplomowe studia Arteterapii w Szkole Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. Od 2015 r. zawodowo związana z Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, od 2018 roku pełniła funkcję Głównego Inwentaryzatora. Od 2022 r. zatrudniona w Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego jako kierownik Działu Zbiorów.

Członek SHS, FEM, SMP, SMU oraz Prezes PSIM IV kadencji. Doświadczenia zawodowe zbierała pracując jako koordynatorka i autorka wystaw oraz adiunkt w dziale inwentarzy. W obszarze zainteresowań naukowych znajduje się zagadnienie percepcji dzieła sztuki i funkcjonowanie kolekcji w muzeum. Zawodowym celem jest wdrożenie kompleksowego systemu zarządzania kolekcjami naukowymi.

Absolwentka Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim, jak również podyplomowych studiów z zakresu muzealnictwa i prawa własności intelektualnej. Z Muzeum Narodowym w Krakowie związana od 1993 r. pracując w różnych zespołach, w tym m.in. ds. promocji i marketingu. W latach 2010-2019 zatrudniona w Dziale Głównego Inwentaryzatora, gdzie realizowała zadania związane międzynarodowym ruchem muzealiów i użyczeniami długoterminowymi. W latach 2018-2019 zaangażowana w cykliczne szkolenia z zakresu bezpieczeństwa muzealiów wypożyczanych za granicę, organizowane przez Muzeum Narodowe w Krakowie i Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów.

Od 2019 roku pracuje w zespole Działu Digitalizacji i Zarządzania Zasobami Cyfrowymi jako redaktor zasobów cyfrowych. Obecnie do najważniejszych ze stojących przed nią wyzwań należy realizacja tłumaczenia tezaurusa ICONCLASS oraz adaptacja słownika w programie bazodanowym MUZA.

Zagadnieniami inwentaryzacji i ewidencji zbiorów zajmuje się od 2007 roku. W latach 2007-2014 była zatrudniona w Muzeum Narodowym w Krakowie; pracowała wówczas nad użyczeniem obiektów w depozyt, inwentaryzacją kontrolną muzealiów oraz ich digitalizacją w ramach działań projektowych Muzeum. Obecnie jest Zastępcą Głównego Inwentaryzatora w Zamku Królewskim w Warszawie – Muzeum, gdzie odpowiada za depozyty użyczane od osób prywatnych i instytucji, czuwa nad ewidencjonowaniem depozytu – Kolekcji dra Tomasza Niewodniczańskiego. Jako merytoryczny administrator programu do elektronicznej ewidencji zbiorów nadzoruje wprowadzanie danych do programu zgodnie z wypracowanymi w Muzeum procedurami. Jej szczególną troską jest ochrona muzealiów realizowana poprzez wytworzenie dla nich jak najlepszej dokumentacji ewidencyjnej.

Z wykształcenia archeolog. Swoją przygodę z muzealnictwem i ewidencją zbiorów archeologicznych depozytowych rozpoczęła w 2014 r. pracą w Ośrodku Studyjno-Magazynowym Zabytków Archeologicznych oddział Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Głogowie. W latach 2016-2022 Główny Inwentaryzator Zbiorów w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Głogowie. Od 01.03.2022 r. inwentaryzator w Muzeum Regionalnym w Środzie Śląskiej.

Absolwentka Prawa i Historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studiów podyplomowych Rynek sztuki i antyków; trenerka standardu Spectrum zarządzania zbiorami. W latach 2010-2017 pracowała w Muzeum Narodowym w Krakowie, gdzie realizowała zadania związane m.in. z zarządzaniem prawami autorskimi, pozyskiwaniem nowych nabytków (jako Sekretarz Komisji Nabytków), obsługą depozytów i badaniami proweniencyjnymi.

Od 2018 r. kieruje Działem Inwentarzy w Muzeum Fotografii w Krakowie. W ramach wdrażanego w MuFo systemu zarządzania procesowego opracowała procedury związane z zarządzaniem i zabezpieczaniem zbiorów, dostosowując je do standardu Spectrum. Współtworzyła i koordynowała wdrożenie systemu bazodanowego do zarządzania zbiorami w MuFo oraz opartego na nim katalogu zbiorów online.

Prowadziła liczne szkolenia i warsztaty m.in. z zakresu standardu Spectrum, prawa autorskiego i polityki gromadzenia zbiorów. Jest autorką artykułów z obszaru prawa muzealnego i rynku sztuki.

Absolwent historii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz „Akademii Dziedzictwa” prowadzonej przez Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie, stypendysta na Uniwersytecie w Oslo. Zawodowo związany z muzealnictwem od roku 2015, początkowo pracował w Muzeum Śląskim w Katowicach w Dziale Głównego Inwentaryzatora, wówczas odpowiedzialny był za koordynacje procesu digitalizacji, zakup sprzętu do pracowni digitalizacji oraz kontakt merytoryczny z partnerem projektu – Norweskim Instytutem Badania Dziedzictwa. Obecnie pracownik Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu w Dziale Głównego Inwentaryzatora, odpowiedzialny za stworzenie pracowni digitalizacji, zakup sprzętu oraz wdrożenie systemu bazodanowego do ewidencji i zarządzania zbiorami Muzeum.

Absolwent historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim oraz socjologii. W latach 2010-2011 pracował w Restaurierungsatelier Mannewitz w Rostocku, gdzie zdobył doświadczenie w zakresie renowacji i konserwacji dzieł sztuki. Od 2013 roku zatrudniony w Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, gdzie odpowiada za ruch muzealiów, przygotowywanie związanych z tym umów, ubezpieczenia oraz współpracuje przy digitalizacji zbiorów. Posiada doświadczenie w zakresie badań proweniencyjnych dzieł sztuki i odzyskiwania strat wojennych. Obecnie najważniejszym realizowanym przez niego zadaniem jest wdrażanie w muzeum oprogramowania do ewidencjonowania zbiorów. Wyzwanie, jakie sobie stawia w przyszłości, to wprowadzenie nowoczesnego oznakowania muzealiów w oparciu o system RFID.

Główny specjalista – inwentaryzator w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Ukończyła studia magisterskie z zakresu historii na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 2015 r. ukończyła Podyplomowe Studium Muzealnicze Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2016 r. jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych.

W Muzeum POLIN pracuje od 2010 r., od 2013 r. jako inwentaryzator. W latach 2011-2012 koordynator projektu digitalizacji zbiorów Centralna Baza Judaików w ramach WPR Kultura Plus. W roku 2014 odpowiedzialna za użyczenia, transporty i montaże obiektów oryginalnych w projekcie otwarcia wystawy stałej. Od czasu otwarcia muzeum pełniła nadzór inwentaryzatorski przy wystawach czasowych, m.in. „Wilhelm Sasnal. Taki pejzaż”, „Gdynia-Tel Awiw”, „W Polsce króla Maciusia”, „Szafa Grająca”, „Krew. Łączy i Dzieli”, „Czytelnia kreski”, „Żyd, Polak, Legionista”, „Warszawa, Warsze”, „Biografie Rzeczy”.

W ramach swoich obowiązków nadzoruje prawidłową ewidencję oraz reinwentaryzację zbiorów, prowadzenie dokumentacji obiektów, odpowiada za prawidłowe znakowanie zbiorów oraz ich właściwe rozmieszczenie w magazynie, a także ruch muzealiów. Od 2020 r. pełni funkcję administratora oprogramowania do elektronicznej ewidencji zbiorów.

Kustosz, absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (2009) i studiów podyplomowych w zakresach Zawansowanych Technologii Informatycznych na UWM (2010) oraz Ochrony i Zarządzania Kolekcją Muzealną na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (2020).
Od 2010 r. inwentaryzator w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie (MWiM), Kustosz od 2021 r.

Specjalista od zarządzania bazą danych MONA. Twórca strony internetowej (https://www.kresowiacy.olsztyn.pl). Członek PSIM i SMP.
Specyfika pracy w dziale Inwentarzy tworzy z stanowiska miejsce pracy, gdzie człowiek nie może się nudzić. Inwentaryzatorzy codziennie mierzą się z problemami z którymi nie spotykają się pozostałe działy merytoryczne. Dlatego każdy inwentaryzator powinien kierować się słowami N. Tesli „Niech przyszłość powie prawdę i oceni każdego według jego pracy i osiągnięć. Teraźniejszość należy do nich, przyszłość jest moja.”

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, historyk sztuki i muzealnik. Ukończyła podyplomowe studia muzealnicze. Od 1996 roku związana z Zamkiem Królewskim w Warszawie – Muzeum. Początkowo, jeszcze jako studentka, prowadziła lekcje muzealne dotyczące historii wnętrz zamkowych. Następnie zatrudniona w Dziale Głównego Inwentaryzatora, w którym realizowała zadania związane z organizacją wystaw czasowych. Od 2011 do stycznia 2022 roku pełniła funkcję Zastępcy a następnie objęła funkcję Głównego Inwentaryzatora. Nadzoruje przyjmowanie i ewidencjonowanie zbiorów, współtworzy regulaminy i prowadzi dokumentację, nadzoruje inwentaryzację zbiorów z pełnym wykorzystaniem muzealnej bazy danych. Przeprowadziła pilotażową inwentaryzację zbiorów z wykorzystaniem kodów kreskowych. Zajmowała się również sprawami związanymi z użyczaniem zbiorów w depozyt. Od 1998 roku zaangażowana w powstanie i prace Grupy Inwentaryzatorów Muzealnych, która przyczyniła się do powstania Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych (PSIM). Jest współzałożycielką PSIM i – od momentu jego powstania w 2015 roku do chwili obecnej – aktywnym członkiem zarządu Stowarzyszenia. W latach 2018-2020 pełniła funkcję sekretarza zarządu PSIM.
Jej zawodowym wyzwaniem jest standaryzacja procedur związanych z zarządzaniem zbiorami.
Od 1999 roku członek Stowarzyszenia Muzealników Polskich. Od 2021 jest członkiem Rady Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie.

Z wykształcenia romanistka. Od 1981 do lutego 2022 roku pracownik Zamku Królewskiego w Warszawie. Do 1998 roku zajmowała się badaniem historii wyposażenia wnętrz zamkowych z czasów Stanisława Augusta na podstawie zachowanych w języku francuskim archiwaliów i dawnych inwentarzy. Współautorka artykułów o wyrobach z brązu, zamawianych przez Stanisława Augusta u paryskich rzemieślników.

W latach 1999-2010 zatrudniona w Dziale Inwentarzy na stanowisku Zastępcy Głównego Inwentaryzatora odpowiadała m.in. za prowadzenie spraw związanych z ewidencjonowaniem i kontrolą zbiorów zamkowych, jak również zajmowała się załatwianiem wszelkich formalności związanych z wypożyczaniem muzealiów w kraju i za granicę (korespondencja, umowy, ubezpieczenia, transporty), a także obsługą zagranicznych wystaw czasowych. Kilkakrotnie pełniła funkcję kuriera podczas instalacji wystaw za granicą. W latach 2011-2022 jako Główny Inwentaryzator Zamku Królewskiego w Warszawie – Muzeum sprawowała kierownictwo i nadzór nad pracą działów obejmujących: Zespół Inwentarzy Muzealnych i Dokumentacji Wystaw oraz Magazyn Zbiorów Sztuki.

Od 2000 roku uczestniczka konferencji European Registrar Conference, w latach 2001-2015 członek Grupy Inwentaryzatorów Muzealnych w podkomisji doradczej Komisji Muzeów przy Zarządzie Głównym Stowarzyszenia Historyków Sztuki; organizatorka kilku zjazdów inwentaryzatorów muzealnych w Warszawie, współzałożycielka Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych (PSIM) w 2015 roku, którego była prezesem w latach 2015-2018. W tym okresie była również członkiem Rady ds. Muzeów i Miejsc Pamięci Narodowej przy MKiDN, a także członkiem Rady Muzeum Okręgowego im. Jacka Malczewskiego w Radomiu.
W latach 2019-2020 pełniła funkcję wiceprezesa PSIM.

Głównym celem jej działań międzymuzealnych była integracja środowiska inwentaryzatorów muzealnych, prawne usankcjonowanie stanowiska inwentaryzatora w muzeach oraz wpływ na wypracowanie jednolitych procedur ewidencjonowania i ruchu zbiorów muzealnych.

Od 2016 roku kierowniczka Działu Zbiorów Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Doświadczenie na stanowisku inwentaryzatora zbiera od początku swojej kariery zawodowej, tj. od 2009 roku, kiedy zaczęła pracę w Zamku Królewskim w Warszawie – Muzeum, gdzie odpowiadała za obsługę wystaw czasowych, transporty zbiorów oraz ich użyczenia do innych instytucji. Zdobyła również doświadczenie w zakresie digitalizacji zbiorów, organizując pracownię digitalizacyjną muzeum i proces digitalizacji. Obecnie nadzoruje i wspiera pracę opiekunów i opiekunek zbiorów, inwentaryzatorek i opiekunek magazynów muzealnych, konserwatorek, specjalistów ds. digitalizacji i udostępniania zbiorów oraz fotografów.

Jej zawodowym wyzwaniem jest wprowadzenie powszechnego stosowania standardów kompleksowego zarządzania kolekcją muzealną w każdym muzeum oraz budowanie zaangażowania współpracowników poprzez wartości. Jest współzałożycielką Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych (PSIM) i – od momentu jego powstania w 2015 roku do chwili obecnej – aktywnym członkiem zarządu Stowarzyszenia. Członkini zarządu PSIM od 2015 roku, prezeska zarządu w latach 2018-2020. Inicjatorka warsztatów coachingowych w zakresie budowania zaangażowania członków w organizacji non profit (2020) w porozumieniu ze Stowarzyszeniem Biuro Obsługi Ruchu Inicjatyw Społecznych BORIS w ramach Stołecznego Centrum Współpracy Organizacji Pozarządowych. Absolwentka studiów podyplomowych Master of Administration MBA-SGH, historii sztuki na Uniwersytecie im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego i kulturoznawstwa na Uniwersytecie Łódzkim oraz certyfikowana kierowniczka projektów (PRINCE2 i Agile PM), mediatorka i negocjatorka po studiach podyplomowych Uniwersytetu SWPS (2021-2022).

Muzealnik, historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu Gdańskiego i Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 2008-2016 inwentaryzator i Główny Inwentaryzator Zbiorów w Muzeum Narodowym w Gdańsku i Łazienkach Królewskich w Warszawie. Pracuje w Muzeum Warszawy w Dziale Inwentaryzacji Zbiorów. W latach 2016-2018 wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych (obecnie członek Zarządu). Koordynował i uczestniczył w projektach digitalizacji zbiorów muzealnych. Od siedmiu lat prowadzi szkolenia dla muzealników, jest też uczestnikiem i prelegentem licznych konferencji. Zajmuje się tematyką standardów dokumentacji muzealnej, digitalizacji dziedzictwa kulturowego oraz badań proweniencyjnych i strat wojennych. Obszary szczególnego zainteresowania to: systemu dokumentacji opisowej zabytków, katalogi internetowe muzealiów, sieci semantyczne łączące wiedzę o dziedzictwie kulturowym, powiązane otwarte dane (LOD). Jest certyfikowanym trenerem brytyjskiego standardu zarządzania zbiorami.

Kustosz w Podlaskim Muzeum Kultury Ludowej w Wasilkowie k/ Białegostoku. W trakcie wieloletniej pracy zarówno pozyskiwała obiekty do zbiorów, prowadziła zajęcia edukacyjne, aranżowała wystawy czasowe, jak i angażowała się w pozyskiwanie funduszy MKiDN. Od 2018 r. łączy pracę merytoryczną z zadaniami inwentaryzatora zbiorów, m. in. pełniąc funkcję sekretarza Kolegium d/s dóbr Kultury – organu opiniującego nabytki, prowadząc ewidencję muzealiów i czuwając nad organizacją dokumentacji w tym zakresie.

W szeregach PSIM również od 2018 r. W ramach Stowarzyszenia współorganizowała szkolenia dotyczące podstawowego zakresu zadań inwentaryzatora. Członkini Zarządu PSIM IV kadencji. Absolwentka kierunku Etnologia na Wydziale Historyczno-Pedagogicznym Uniwersytetu Wrocławskiego oraz studiów podyplomowych na kierunku Muzeologia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Absolwentka konserwatorstwa i muzealnictwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (1990) oraz studiów podyplomowych w zakresie muzealnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (2008).

Od 1994 roku związana zawodowo z Muzeum Narodowym we Wrocławiu, gdzie zajmowała się obsługą depozytów przyjmowanych do Muzeum na wystawy czasowe oraz depozytów długoterminowych. Od 2016 roku jako Główny Inwentaryzator Muzeum Narodowego we Wrocławiu koordynuje i nadzoruje pracę Działu Inwentarzy, Pracowni Digitalizacji Zbiorów, Pracowni Fotograficznej i Składnicy Muzealnej. W sferze głównych zadań inwentaryzatora pozostają niezmiennie: akcesja zbiorów – zakupy, dary, przekazy, ewidencjonowanie i kontrola zbiorów. Główne wyzwanie zawodowe to integracja tradycji i nowoczesności w zarządzaniu zbiorami i usprawnieniu pracy inwentaryzatora w muzeum.

Absolwent historii na Uniwersytecie Śląskim (2010) oraz Podyplomowego Studium Muzeologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim (2014). Od 2010 roku zawodowo związany z Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu, gdzie rozpoczynał swoją przygodę z muzealnictwem jako asystent w Dziale Naukowo-Oświatowym. Od 2016 roku pełni funkcję Głównego Inwentaryzatora MGW, do którego obowiązków należy m.in. nadzór nad procesem przyjmowania i ewidencji zbiorów, kontrola ruchu muzealiów, prowadzenie i opieka nad inwentarzami oraz całą dokumentacją muzealną, a także organizacja inwentaryzacji oraz administrowanie programem do komputerowej ewidencji zbiorów. W ramach swoich obowiązków nadzoruje również magazyny muzealiów. Obecnie do najważniejszych ze stojących przed nim wyzwań należą: organizacja przeniesienia zbiorów muzeum do nowych magazynów zewnętrznych oraz wyremontowanego gmachu głównego placówki, a także wdrażanie nowego komputerowego programu do zarządzania zbiorami.

Absolwentka archeologii oraz Podyplomowego Studium Muzealniczego. Stażystka w Museum of Archaeology and Anthropology of the University of Cambridge (Wielka Brytania) oraz Muzeum Jihovýchodní Moravy ve Zlíně (Czechy). Od ukończenia studiów zawodowo związana z muzealnictwem. Początkowo z Ośrodkiem Studyjno-Magazynowym Zabytków Archeologicznych, a w roku 2014 powołana na stanowisko Głównego Inwentaryzatora Muzeum Archeologiczno-Historycznego w Głogowie. W latach 2016-2017 zawodowo związana z Zamkiem Królewskim w Warszawie – Muzeum. Następnie, w latach 2017-2021, inwentaryzatorka i kierowniczka Sekcji Ewidencji i Ruchu Zbiorów Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN oraz główny specjalista Centrum Pieniądza NBP im. Sławomira S. Skrzypka w Warszawie. Od 2021 roku pracuje w Muzeum Warszawy jako Główny Inwentaryzator Zbiorów.

Dotychczas sprawowała opiekę nad zbiorami archeologicznymi, organizowała proces ewidencji i inwentaryzacji zbiorów oraz wspierała proces digitalizacji. Koordynowała wdrożenie dwóch programów do ewidencji i zarządzania zbiorami, w tym projekt budowy oprogramowania w ramach projektu realizowanego w partnerstwie sześciu muzeów. Realizowała ruch wewnętrzny i zewnętrzny obiektów muzealnych, w tym obsługę wystaw czasowych. Kierowała projektami ze styku kultury i IT; systematycznie rozwija swoje kompetencje w tym zakresie, uzyskując m.in. certyfikaty PRINCE2, Agile PM oraz realizując szereg kursów komunikacyjnych i narzędziowych.

Jest współzałożycielką Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych (PSIM) i – od momentu jego powstania w 2015 roku do chwili obecnej – aktywnym członkiem zarządu Stowarzyszenia.

Od osiemnastu lat pracownik Działu Głównego Inwentaryzatora Muzeum Narodowego w Szczecinie. Wcześniej, przez dekadę, pracownik Działu Morskiego MNS. W związku ze swoją dotychczasową pracą nauczył się m.in. nurkować, co dowodzi, że inwentaryzator nigdy nie wie, z czym przyjdzie mu się zmierzyć – i w związku z tym, jeśli czegoś nie potrafi, powinien umieć szybko się tego nauczyć, a jeśli czegoś nie wie, to powinien umieć szybko się tego dowiedzieć – cokolwiek by to było. Z tego powodu oraz żeby wiedzieć, co – oraz dlaczego i po co – właściwie robi, od lat bez pośpiechu, lecz pomyślnie, studiuje prawo, w których to studiach za najcenniejsze uznaje możliwość poznawania i rozwijania myślenia prawniczego, zaskakująco przydatnego w pracy inwentaryzatora.

Ukończyła historię na Uniwersytecie Śląskim oraz studia podyplomowe z zakresu muzealnictwa na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 2016 roku ukończyła akredytowane szkolenie PRINCE2 Foundation.

Od 1998 roku związana z Działem Dokumentacji Mechanicznej Muzeum Śląskiego w Katowicach, gdzie była odpowiedzialna za gromadzenie, opracowywanie i przechowywanie zbiorów. Uczestniczyła w terenowym projekcie badawczym „Zapisy czasu” /2011-2012/ i „Dopiszmy się do historii” /2012/. W latach 2009-2013 autorka projektu fotoplastykon śląski – cyklu 25 wystaw tematycznych fotografii stereoskopowej oraz wystawy zorganizowanej w fotoplastykonie warszawskim „Czar stolicy”. Autorka wystaw fotograficznych „Górny Śląsk w obiektywie” /2011 r./, „Przemysł górnośląski w latach międzywojnia” „Ludzie z kofrem” /2013/. Współpracowała przy wielu wystawach muzeum.

Od 2015 roku Główny Inwentaryzator Muzeum Śląskiego, kierujący pracami związanymi z ewidencją, opracowaniem, ruchem muzealiów oraz sprawuje nadzór nad ustawowymi inwentaryzacjami zbiorów muzealnych, przygotowuje dokumentację i instrukcje dotyczące prac komisji inwentaryzatorskich. Sekretarz Komisji Zakupów, Wyceny Darów Muzealiów Muzeum Śląskiego. Koordynator ds. digitalizacji – odpowiedzialna za wprowadzanie europejskich standardów digitalizacji, w tym: strategię, procedury, metadane opisowe, ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego oraz wypracowanie i wdrożenie regulaminów dotyczących użyczenia/wypożyczania obiektów muzealnych, udostępnianie cyfrowych wizerunków zbiorów.

Z wykształcenia politolog, specjalista w zakresie organizacji działalności kulturalno-oświatowej i public relations oraz muzealnik. Major rezerwy Wojska Polskiego, w latach 1988-2010 zawodowo pełnił służbę wojskowa w Siłach Zbrojnych RP, którą zakończył na stanowisku szefa sekcji wychowawczej w Jednostce Wsparcia Dowodzenia i Zabezpieczenia Wojsk Specjalnych (JW NIL) w Krakowie. Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych im. S. Czarnieckiego w Poznaniu (1988) oraz Uniwersytetu Wrocławskiego (1995), a także Podyplomowego Studium Muzeologicznego na Uniwersytecie Jagiellońskim (2018). Od 2016 r.zawodowo związany z Muzeum Broni Pancernej w Poznaniu – oddziałem Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, gdzie rozpoczynał swoją przygodę z muzealnictwem jako asystent muzealny, specjalista i starszy specjalista w zakresie działalności podstawowej, a od 1 czerwca 2022 r. kierownik Sekcji Zbiorów Głównych.

Zasadniczym zadaniem jakie realizuje zawodowo jest opieka nad zbiorami, w tym ich opracowywanie oraz prowadzenie komputerowej ewidencji zbiorów Oddziału. Obecnie zajmuje się naukowym opracowaniem obiektów i ich opisami fizycznymi. Jego zawodowym wyzwaniem jest ewidencja i dokumentacja obiektów techniki militarnej, a także ich znakowanie.

Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Głogowie, adiunkt w Dziale Głównego Inwentaryzatora Zbiorów.
Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego na kierunku archeologia. Z Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Głogowie związana od 2014 roku, gdzie zaczynała od wykonywania kart ewidencyjnych zabytków archeologicznym. Na stanowisku adiunkta/inwentaryzatora w Dziale Głównego Inwentaryzatora Zbiorów od 2016 roku. Odpowiada za formalny proces nabywania nowych obiektów do zbiorów oraz prowadzenie inwentaryzacji zbiorów, bierze także udział w administrowaniu programem do elektronicznej ewidencji zbiorów Musnet Niebieski. W latach 2016-2018 odpowiadała za inwentaryzację zbiorów archeologicznych depozytowych. Cyklicznie odpowiada za organizację wystawy „Nasze najnowsze”, przedstawiającej najnowsze nabytki głogowskiego muzeum. Autorka artykułu „Inwentaryzacja zbiorów archeologicznych – praktyka i problemy”, który ukazał się w Głogowskich Zeszytach Naukowych.

Magister prawa, muzealnik, kustosz i Główny Inwentaryzator Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie; od 2021 roku Zastępca Dyrektora. Zajmuje się zagadnieniem ochrony zbiorów muzealnych, ich statusem oraz specyfiką kolekcji uniwersyteckich jako części dziedzictwa akademickiego. Jako członek Komisji Rektorskiej ds. Dziedzictwa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum aktywnie uczestniczy w pracach nad stworzeniem efektywnych i adekwatnych metod ewidencji i inwentaryzacji różnorodnych kolekcji gromadzonych przez instytucje uczelniane. W tej materii współpracuje także z jednostkami muzealnymi na innych uniwersytetach. Od 2017 roku jako Sekretarz, a następnie Wiceprezes Stowarzyszenia Muzeów Uczelnianych pozostaje także aktywnie zaangażowana w projekty i przedsięwzięcia na rzecz integracji polskiego środowiska muzeów uczelnianych, zabezpieczania i efektywnych sposobów wykorzystania uniwersyteckich kolekcji, jak również promocji idei materialnego i niematerialnego dziedzictwa akademickiego. Na tej płaszczyźnie współpracuje również w strukturach sieci europejskich konsorcjów, w tym jako członek UMAC, Coimbra Heritage Working Group, Universeum oraz w ramach sojuszu UNA Europa. W latach 2020-2021 Sekretarz Polskiego Stowarzyszenia Inwentaryzatorów Muzealnych.

Od 2006 do 2017 r. pracowała w MNK na stanowisku Głównego Inwentaryzatora, była również Pełnomocnikiem Dyrektora ds. digitalizacji. W trakcie pracy na stanowisku Głównego Inwentaryzatora odbyła dwutygodniowy staż w National Museum of Scotland w Edynburgu. Kierowała i pracowała przy kilku projektach digitalizacyjnych realizowanych w MNK oraz w konsorcjach – za całokształt pracy na tym polu odebrała wyróżnienie Sybilla 2014. Współpracowała z NIMOZ jako ekspert i szkoleniowiec w zakresie ewidencjonowania muzealiów, pracowała w zespole przystosowującym standard Spectrum 4.0 do obowiązujących w Polsce przepisów. Obecnie pracuje jako kustosz w Oddziale Muzeum Książąt Czartoryskich.