Czym jest „pozyskanie własne” do zbiorów? 

„Pozyskanie własne” / „z pozyskania własnego” – forma pozyskania do zbioru muzealiów, bądź do zbioru niemuzealiów, obiektów posiadających cechy dóbr kultury, będących własnością muzeum, które do tej pory znajdowały się na ewidencji środków trwałych, lub nie były dotąd zewidencjonowane*.

Na przykład: muzeum w osobnej księdze zbiorów wyłączonych zamierza ewidencjonować plakaty, które są własnością muzeum i dotyczą bieżących wydarzeń mających w nim miejsce. Problem polega na tym, że po komisyjnym zakwalifikowaniu obiektu do zbiorów, nie ma możliwości podpisania umowy oraz protokołu przyjęcia, potwierdzającego wolę przekazania – przyjęcia przez przedstawicieli stron, zgodnie z §2 rozporządzenia MK z dn. 30.08.2004 r. w sprawie zakresu, form i sposobu ewidencjonowania zabytków w muzeach. Jak w takim przypadku należy przeprowadzić proces akcesji? 

Podobna sytuacja miała miejsce w jednym z muzeów pomorskich. Podjęto decyzję o wpisie do Inwentarza ceramiki użytkowej z lat 50.-70. XX w., stanowiącej wyposażenie pomieszczeń biurowych muzeum, ponieważ zyskała ona status obiektów kolekcjonerskich z zakresu wzornictwa artystycznego. Ceramikę pozyskano wówczas w formie „z pozyskania własnego”. Ponieważ muzeum było właścicielem obiektów, nie można było sporządzić dokumentacji darowizny, przejęcia itp.

W takich przypadkach procedura jest następująca:

  1. Obiekty wykazywane są w trakcie kontroli zbiorów (spis z natury wszystkich, bądź wybranych pól spisowych), bądź komisyjnie zgromadzone, z notatką o ich pochodzeniu i miejscu przechowywania.
  2. Obiekty są opracowywane i przedstawiane na muzealnej komisji pozyskiwania zbiorów (w tym proponowana jest ich aktualna wycena oraz docelowe miejsce zewidencjonowania – księga inwentarza, ewidencja zbiorów pomocniczych, pracownia/dział, zgodnie z polityką gromadzenia zbiorów).
  3. Po pozytywnej decyzji, na podstawie protokołu komisji pozyskiwania zbiorów, zaakceptowanego przez dyrektora muzeum, obiekty są wpisywane do stosownej ewidencji.
  4. Data pozyskania obiektów jest identyczna z datą protokołu z komisji pozyskiwania zbiorów i od niej liczone jest 60 dni na sporządzenie dokumentacji ewidencyjnej zbiorów.

*do obiektów, które wykazano w tracie spisów, a nie były dotąd wpisane do jakiejkolwiek ewidencji muzealnej, stosuje się odrębne przepisy, patrz: uzyskanie prawa własności przez zasiedzenie.